Naaien voor dummies

Afgelopen dinsdag was het zover: ik ging naar mijn eerste les 'Naaien voor Dummies'. Inderdaad, voor dummies, want ik ken er nog niks van. Wat ik wel al had, was een naaimachine, die van mijn moeder. De hele zomervakantie lang heb ik geoefend op draad opsteken en onderdraad uithalen (of hoe je dat ook noemt?). Dat lukte dan ook perfect! Wat ik nog niet had durven proberen, was echt iets naaien. Ik had wel al verschillende mooie stofjes gekocht, met in mijn achterhoofd geweldig mooie rokjes en kleedjes die hieraan zouden ontspruiten, maar ik durfde ze niet te gebruiken om te oefenen, wegens veel te mooi.

Dus, daar zit je dan in je eerste les 'Naaien voor dummies', zo trots als een pauw (mja, ik ben nogal snel blij als ik iets kan) dat ik al draad kon steken terwijl de anderen dat niet konden. Maar ... dan komt het moment waarop de naaijuf zegt dat we gaan oefenen met een oefenlapje. Ik begon met volle moed, maar oh jee, naaimachine stuk! De leerkracht probeerde vanalles om het te herstellen, maar het bleek onherstelbaar. Binnenbrengen en laten maken, zei ze, maar dat zag mijn moeder dan weer niet zitten.

Gevolg? Sinds gisteren ben ik de trotse eigenares van een eigen naaimachine, jihaa! Nu nog hopen dat het me gaat lukken, en dat de prinses in de zomer met leuke zelfgemaakte rokjes kan rondlopen.

Wordt ongetwijfeld vervolgd ...

En dit werd de eerste dummie-creatie: