Afstoffen of laten vergrijzen?

Het is hier al bijna een jaar geleden dat ik nog iets schreef. De zin om te bloggen is weg. De reden? Verschillende redenen eigenlijk. Het laatste jaar zie ik vele blogs die ik vroeger bewonderde, meer en meer omvormen naar commerciële blogs. Ik zie nog weinig authenciteit, het meeste is gesponsord, creativiteit wordt gebruikt om producten aan te prijzen, ... Een beweging in de blogs die ik niet graag zie.

Ikzelf begon ooit met bloggen omdat ik voor mezelf een overzicht wou van wat ik allemaal maakte. Ook nu nog ga ik regelmatig terugkijken in mijn archieven om nog eens op te zoeken welk patroon het weer was, in welk boekje ik het weer haalde, hoe ik het weer gedaan had, ...
Mijn blog was dus in eerste instantie niet bedoeld om meer volgers te hebben. Natuurlijk, ik hoor het jullie al zeggen, als je een blog online zet ben je toch ook wat voyeuristisch. Maar toch was dit niet mijn bedoeling. Ik haalde zelf heel veel inspiratie uit naaisels van andere bloggers, en hoopte ergens dat ik ooit ook eens iemand zou inspireren met een naaisel van mij.

Ik weet nog niet wat ik hier uiteindelijk wel of niet ga doen. Ga ik terug beginnen bloggen? Laat ik deze blog een langzame dood sterven? Geen idee, ik laat er nog wat tijd over gaan.

En neen, ik ben helemaal niet jaloers op de blogs die nu zo commercieel geworden zijn. Ik naai omdat het mijn hobby is, en ik naai wanneer het mij past. Ik haat deadlines, en naai liefst dat wat ik zelf wil met stof dat ik zelf uitgekozen heb. Ik heb zelf al een heel druk leven, waardoor het soms weken kan duren vooraleer ik nog eens achter mijn naaimachine kan kruipen. Dus ik pas voor de stress van deadlines ;-)

Anyway, een lang verhaal, maar ik kreeg hier en daar de vraag of ik nog wel blogde, dus ik dacht, komaan Evi, zeg het maar eens ne keer.

Tot blogs, of nog liever, tot in het echte leven!

Babygerief

Voor een collega die beviel van een prachtig dochtertje maakte ik het bekende babyjasje uit Zo geknipt. Ik maakte het al verschillende keren (o.a. hier en hier) en ik blijf het een toppertje vinden om cadeau te geven. Qua stofkeuze was het een gok, maar als ik de mama hoorde, had ik blijkbaar toch goed gegokt, oef!

Milli Vanilli

Naar jaarlijkse gewoonte maakte ik ook dit jaar een nieuwe jurk voor de dochter om bij de feestdagen aan te doen. Dit jaar geen speciaal stofje (vaak ga ik voor iets feestelijker), maar een heel mooi pandastofje dat ik van een vriendin kreeg. Als patroon ging ik ook voor iets eenvoudiger, ik koos de Millie. De ruffles dubbelde ik, ik vind het niet zo mooi als het overlocksel zichtbaar zou zijn.

Dochterlief had even tijd nodig voor ze haar jurk mooi vond, ze moest vooral wennen aan de ruffles. Na het op kerstavond gedragen te hebben is ze ondertussen toch overtuigd dat ze het een mooie jurk vindt, oef!

Fijne feesten!

Een hoodie voor de MDH

Manlief vindt het altijd leuk als ik iets voor hem maak, en draagt het dan ook heel vaak. Zo maakte ik ondertussen al 3 shorten (hier, hier en hier), en die worden hier dagelijks gedragen. Als hij thuiskomt van het werk, is het eerste wat hij doet zo'n short aantrekken.
Ook de hemden (hier en hier) worden constant uit de kast gehaald. Soms speel ik stiekem een beetje vals door het hemd te 'verstoppen', want anders zou hij overal in hetzelfde hemd verschijnen, haha!

Vorig jaar reeds vroeg hij om een trui te maken. Hij koos zelf het stof uit in de Stoffenstraat, maar dat stof bleef hier een jaar op de wasmachine liggen (euhm ja, mijn stoffenkast zit overvol, waardoor er ondertussen ook al een behoorlijke stapel stof op de wasmachine ligt).
Aangezien ik de laatste maanden probeer om enkel te naaien met stoffen uit mijn stoffenkast, besloot ik toch iets met die stof te doen. Ik maakte voor hem de Henry Hoodie uit LMV. Zoals gewoonlijk is manlief weer heel blij, en is het moeilijk om de trui rond hem uit te krijgen. Hij wil heel graag nog eens mee naar de Stoffenstraat om stof uit te kiezen... Hint begrepen ;-)

Hoe een idee eindelijk tot stand komt

In mei 2016 deed de dochter haar eerste communie. Het was hier toen al snel duidelijk dat ik zelf haar communiekleedje zou maken. Het zoeken naar de juiste stof was toen niet zo gemakkelijk (iets van een stofje zien, het nog niet kopen, en het dan achteraf nergens meer vinden). Ik bestelde toen dus ook nog wat andere mogelijke stoffen, o.a. een prachtig geel kanten stofje van bij Mon Depot.
Dat gele stofje werd het niet, ik vond uiteindelijk toch het lang gezochte stofje en maakte daar een communiekleedje uit.

Maar dat gele kanten stof stak mijn ogen uit. In mijn hoofd had ik een simpele trui voor ogen, liefst lichtgrijs, waarvan de voorkant bedekt was met dat gele kanten stofje. Maar ik vond niet het juiste patroon, waardoor het gele kanten stofje maar bleef liggen ...
En toen, hoera, kwam Griet op de proppen met een gratis patroon, de Emmatrui. Ideaal voor het project dat al meer dan een jaar in mijn hoofd zat! In een wip zat de trui in elkaar, en ik ben helemaal tevreden met het resultaat, het is precies hoe het in mijn hoofd zat.

Naais to meet you

Een tijdje geleden lanceerde Evelien van Sewbidoo een idee: wat als we nu eens de allergrootste naaidate ever zouden organiseren? Ik was onmiddellijk voor het idee gewonnen en stelde me dan ook direct kandidaat om gastvrouw te zijn. Manlief vindt dat gelukkig niet erg, zo een huis vol vrouwen, en liet me de vrije keuze.

 

Zondag 29 oktober was het zover. Ik mocht 5 naaisters ontvangen: 2 vriendinnen, Daisy en Eve, Kim van Mimaloki, Liesbet van Vlijtig Liesje en Caroline van Blogrevolution. Het werd een leuke namiddag, die eigenlijk veel te kort was. Want zeg nu zelf, wat krijg je op 3 uurtjes klaar? Denk aan tetterende vrouwen, en je weet al dat (vooral ik moehaha) weinig genaaid heb. Het is wat mij betreft in ieder geval voor herhaling vatbaar!

Druk aan het babbelen werk

We bogen ons met z'n allen over een patroon, maar we zagen het niet. 

Wie weet zien we toch nog ooit het licht hierover ...

Wat we maakten, maar niet af hadden ;-)

Als verrassing maakte ik leuke tasjes voor ons groepje de 'Sewing Sisters'

Daar is het zonnetje terug!

Zomervakantie, dat zou je niet altijd aan het weer kunnen zeggen, regen, kou, helaas laat het dit jaar wat te wensen over.
Om de zomer toch wat op te roepen, maakte ik een 'ijsjesblouse' uit LMV, de Crystal Top. De ruches aan de voorzijde liet ik achterwege, die vond ik net wat te druk.
Ondertussen schijnt het zonnetje EINDELIJK terug en kan ik volop genieten van mijn nieuwe bloesje ;-)

Patroon: Crystal Top uit LMV

Stof: De Stoffenstraat - Kasterlee